Müzik terapi üzerine yapılan uygulamalar incelendiğinde disiplinlerarası yapılan çalışmalara rastlanır. Bunlardan biri olan oyun terapi çalışmalarında sıklıkla müzik terapiden faydalanılır.
Müzik terapi ve oyun terapisi tedavide birleştirildiklerinde bazı ortak nitelikleri paylaşırlar. Müzik kendi içinde doğası gereği eğlenceli bir araçtır, aynı zamanda birçok çocuğun rutin ve çevresel oyunlarının bir parçasıdır. Müziğin bu yönü dikkate alındığında oyun terapi uygulamalarında kullanılması söz konusudur. “Müzik terapi ve oyun terapisinde terapi amacı düşünüldüğünde birçok ortak yönleri vardır. Birlikte çalıştıkları hastalar ve terapi bağlamında yaratıcılık ve oyunculuğun önemi açısından ortak yönleri vardır. Günümüzde terapi yaklaşımları kendi literatürlerinde ayrı kavramlar olarak karşılaştırılıp incelenir. Fakat literatürde, müzik terapistlerinin ve oyun terapistlerinin tedavilerinde işbirlikli çalışmalarına rastlanır. Wimpory ve Nash (1999) interaktif oyunlara dayalı terapotik yaklaşımı müzikal etkileşim terapisi olarak belgelendirir. Froehlich (1984) müzik terapi ve oyun terapisinin pediatrik hastaların sözlü ifadeleri üzerinde müzik terapi ve oyun terapisinin etkilerini karşılaştırmıştır. Deney grubu ve bir kontrol grubuyla bireysel oturumlar gerçekleştirmiştir. Sonuçlar, müzik terapinin pediatrik hastalarda oyun terapisinden daha etkili olduğunu göstermiştir. Müzik terapistleri müziksel ve diğer etkinlikleri oturumlarında sıkça uygular. Ford (1999) şiddetli gelişimsel bozuklukları olan yetişkin bayanlarla olan çalışmalarında su oyunlarını kullanmıştır. Diğer bir şekilde de oyun terapistleri müziği oturumlarında kullanabilirler. Müzik terapileri ve oyun terapileri aynı amaçla uygun terapi modelleri olarak kullanılır. Aslına bakılırsa otistik kişilerde faydalı eğitim yaklaşımları olduğu söylenir” (Gadberry, 2005:7).
